Co pszczoły robią zimą?
Jak pszczoły przetrwają zimę? Interesujące spojrzenie na życie ula w chłodnych miesiącach
Jeśli myślisz, że pszczoły zapadają w sen zimowy, to się mylisz. Te pracowite zapylacze starannie przygotowują się do zimy i zdecydowanie nie odpoczywają w ulu w chłodnych miesiącach. Pojedyncze pszczoły nie przetrwają mrozów poniżej -5°C, ale kolonia wytrzymuje temperatury nawet do -35°C. Jak wygląda życie w ulu zimą? Przyjrzyjmy się temu bliżej.
Jak pszczoły przygotowują się do zimy?
Przygotowania do zimy trwają przez cały rok. Pszczoły starannie gromadzą zapasy pyłku i miodu, które zapewnią im wystarczającą ilość pożywienia w mroźne dni. Pszczelarze zazwyczaj rozpoczynają przygotowania w sierpniu, kiedy w ulu wykluwa się długowieczne pokolenie pszczół zimowych. Pszczoły te mają specjalny, tłusty organizm, który pomaga im przetrwać zimę. Pszczelarze muszą w tym czasie zadbać o odpowiednie zapasy. Zaleca się pozostawienie w ulu co najmniej 15 kg miodu. W przypadku braku miodu, można zastosować substytut w postaci roztworu cukru (mieszanina wody i cukru w stosunku 2:3).
Sen zimowy? Nie ma mowy! Pszczoły mają inny plan.
Pszczoły nie zapadają w sen zimowy, lecz tworzą tzw. kolonię zimową, której głównym celem jest zapewnienie matce matki ciepła. Kolonia ta składa się z tysięcy pszczół gromadzących się wokół królowej. Pszczoły na zewnątrz tworzą warstwę ochronną, podczas gdy pszczoły w środku generują ciepło poprzez trzepotanie skrzydłami. Pszczoły na zmianę utrzymują optymalną temperaturę ciała. Temperatura wewnątrz kolonii osiąga 20–30°C, a na jej obrzeżach nie spada poniżej 10°C.
Gdy temperatura na zewnątrz przekracza 10°C, pszczoły okazjonalnie opuszczają ul, aby wykonać tzw. lot czyszczący. Ma to na celu pozbycie się nagromadzonych odpadów i odchodów, ponieważ nie chcą zanieczyszczać plastrów w ulu. Dłuższe okresy mrozów bez możliwości wykonania lotu czyszczącego mogą prowadzić do problemów, takich jak rozprzestrzenianie się chorób w kolonii.
Co robią pszczelarze zimą?
Pszczelarze mają również do wykonania zadanie zimą. Ich głównym zadaniem jest minimalizowanie niepokojenia pszczół i zapewnienie im spokojnego środowiska. Aby dowiedzieć się, jak rozwija się kolonia, zbierają czerw – cząsteczki odpadów, które pszczoły pozostawiają na dnie ula. Pszczelarze analizują czerw pod kątem obecności roztoczy Varroa lub innych problemów zdrowotnych. Wyniki analizy pomagają ustalić, czy pszczoły wymagają dalszej interwencji, takiej jak leczenie.
W marcu pszczelarze przeprowadzają pierwsze wiosenne inspekcje. Sprawdzają stan zapasów i w razie potrzeby dokarmiają rodzinę. Jednocześnie monitorują stan zdrowia pszczół i kondycję ula.
Zima w ulu – współdziałanie natury i pszczelarstwa
Pszczoły posiadają naturalny mechanizm, który pozwala im przetrwać nawet najsurowsze zimy. Aby to jednak zrobić, pszczelarz musi zapewnić im wystarczającą ilość pożywienia, spokój i ochronę przed chorobami. Jeśli pszczelarz pozostawi im wystarczającą ilość miodu i zapewni odpowiednie warunki, kolonia przetrwa zimę w dobrym zdrowiu i wiosną wyruszy ponownie w poszukiwaniu pyłku i nektaru. Ta troska jest kluczem do tego, aby pszczoły mogły ponownie produkować wysokiej jakości miód i zapylać rośliny w środowisku naturalnym.
